Selam Dostlar,
Yetersiz kalıyor bazı anlarda,
Zaman,
Kelam,
İnsan.
Ne kral ne kural ne ceza hiçbir şey bir anlam ifade etmiyor.
İnsan,
Dayanamayıp
Geri getiremediği zamana ağız dolusu küfürler ederken,
Ölüp gidiyor da,
Gözleriyle gördüğü kötülüklere,
Sessiz, soluksuz kalmak zorunda kalıyor.
Zalimlik, insanın elinde.
Yolunun uzun olduğunu düşünüyor,
Ama nedense gözü hep arkada.
Sanıyor ki geçmişteki yangını söndürdü,
bacasından duman tüten ocağına şükretmesini bilmeden,
İnsanlığını yutan kor ateşe, koşarak körükle gidiyor.
Bazı zamanlar,
alıyorum yarım aklımı önüme.
Dünya benim olsa diyorum,
Düşünmesi güzel geliyor.
Düzeltmeyi gerektiren çok şey var diyorum.
Zor olsa da eski zamanlardan bir resim çizsem siyah, gri dokunuşlarla.
Kötülükleri bir çırpıda, iyiliklere boyasam,
siyahı bile…
Umudun adı,
çıplak ayaklı ama mutlu, al yanaklı, gülen çocuklar,
Saçına güller takmış, kırmızı pabuçlu kızlar,
Köşebaşında bekleyen utangaç delikanlılar ve onların yürekleri gibi tertemiz ve karbeyaz olsa.
Ve yine o resimdeki yavan gri bile,
Geçmişin mayhoş tadı,
Pencere ve tencere arası yaşayan cefakâr anneler,
Çalışmaktan gocunmayan ağır işçi vefakâr babalar,
Bayramda yol gözleyen nineler, dedelerin yürekleri gibi saf ve katıksız olsa.
Ve altına not düşsek hep birlikte.
” Var olmak için değil,
Yok olmak için varız.
Dün yoktuk, bugün varız, yarın yokuz.
Yani bu dünyada bir varız, bir yokuz.
İşte bu yüzden savaşmadan, sevmeliyiz, sarmalıyız… “
Sağlıklı, mutlu ve savaşsız bir hafta dileklerimle,
Şarkımız size, sevdiklerinize ve kahve keyfinize gelsin.
Saygılarımla
Mümtaz YURDAER
14.03.2022
#mümtazyurdaer
#yazılarım #şiirlerim #yazı
#yazıduvarı #şiirsokağı #şiir