Belki de hayatının kaliteli geçireceği son günleriydi.
Hayata her zaman olduğu gibi öylesine tutunmuştu ki, nerede nasıl yaşarım diye düşünürken,
arkadaşının kentsel dönüşüm bekleyen eski baba evinde kaç senelik olduğunu bilemediği bir program yapmıştı.
Korkmuyor, aksine üzerine gidiyordu yaşamın.
Her zaman olduğu gibi mottosu belliydi yaşama.
“Madem öyle gel böyle.” dedi.
Serin bir havada taze “Bismillah” diyerek, çaydanlıkta çorbasını yapıp ilk gecesini pencereden yıldızlara bakarken uykuya dalarak geçirdi.
Mavi bir kapıdan girilen küçük avlulu evin ikinci katıydı.
Kapının girişinde beton zeminin içine yapılmış en az 80 yıllık bir saksıda kurumaya yüz tutmuş, kırmızı gelin duvağı, sanki ona eşlik etmek istercesine çiçek açmıştı.
Merdivenlerde 20 kiloluk eski Vita tenekelerinde reyhan, zambak, fesleğen, kasımpatı, karanfil sanki onu bekliyordu.
Temizledi, budadı,
avludaki çeşmeyi yaptırdı. 5 metrelik bahçe hortumu alıp hem çiçekleri hem de bahçeyi suladı.
Her gün onlarla muhabbet ederken emektar taburede, tahta masada yaktığı cigarasıyla öksürüğüne aldırmadan güneşin tadını çıkartıyordu.
Arap bülbüllerinin senfonisine uyanıyor, onların müzik ziyafeti eşliğinde yudumluyordu sade kahvesini,sabahın ilk saatlerinde…
Davetsiz bir kedi peydah olmuştu birkaç gündür.
“Yemeğin kokusuna gelmiştir zaar.” dedi kendi kendine.
Mahallenin insanlarını durağa kadar bırakan mahallenin çomarı, spor olsun,sağlık olsun diye atmaya çalıştığı 3-5 adımda eşlik ederek onunla teşvik-i mesai yapmaya çoktan başlamıştı…
İlk notlarından biri şu oldu.
Nereye gidersek gidelim gittiğimiz yer bizim kadar temizdir.
Gittiğimiz yer bizim enerjimizi taşır.
Bizim kadar keyiflidir, bizim kadar güzeldir.
Bakmak ayrı bir şey, görmek apayrı bir şey gördüğüne hayat vermek bambaşka bir şey.
Gördüm, tanıdım, reddetmedim, kabul ettim.
Ben her halimle mutluyum.
Lafın sonu şudur ki;
Belki de hayat bize bir şans verdi, lütfen kafamızı kaldırıp hayatın bin bir güzelliğini görelim.
Materyallere takılıp hayatımızdaki binbir güzelliği görmezden gelerek hayatımızı zindan etmeyelim.
Mümtaz YURDAER
17.03.2025
#mümtazyurdaer #yazıYORUM
#mümtazyurdaeryazıları
#pazartesiyazıları
#okuYORUM #söylüYORUM
