Yapamayacağım şey yoktur hayatta
Zaman köledir ayaklarımın altında
Dünya dönüyor parmağımın ucunda
Ben sonsuzlukta yapıyorum yolculuğumu
Yoktur ulaşamayacağım yıldız.
Ben ki geceyi almışım avuçlarıma
Dolaşmışım gecenin aydınlığında.
Ben ki güneşi söndürmüşüm kavurucu sıcakta.
Göremeyeceğim yüz yoktur benim,
Maskeler altından seçerim gerçek yüzleri,
Bazen de olmazları oldururum.
İmkansızı gerçekleştirir benim gücüm.
Sevemeyeceğim yaratık yoktur dünyada,
Kimseye nefretle bakmaz gözlerim.
Çalamayacağım kapı yoktur benim,
Çünkü hiçbir kapı kapanmaz yüzüme bilirim.
Binlerce yürek vardır bende, binlerce insana verdiğim.
Ama bir tanesi var ki
Binlercesinden içinden seçtiğim.
Binlerce kalbimden, aşkla dolu olanı verdiğim.
Hiç ağlamam ben öyle,
Ağlatamaz hiçbir insanoğlu beni.
Ben avuçlarımda taşırdım yağmur tanelerini.
Şimdi ise gözlerimle ıslanıyor tüm dünya.
Ben bilmezdim acı çekmeyi,
İstediğimi alırdım hayatım boyunca.
Ben aşık olmazdım böyle delice.
Ben paylaşmazdım hiçbir şeyimi kimseyle.
Böyle mi olurmuş aşk?
Yıldızları yerinden sökmek kadar zor muymuş?
Aşk güneşe yaklaşmak kadar yorucu muymuş?
Sonsuzluğun sonuna gelmek kadar imkânsız mıymış aşka ulaşmak?
Ölümsüzü bile mi öldürürmüş aşk?
Yoksa, senin adın aşk mı?
/2007/