Gazeteciliğin mektebini okumuş, pırıl pırıl bir genç kadın… Yeri gelmiş Suriyeli çocuklarla ağlamış, yeri gelmiş Doğu’nun karlı yollarında ezilen kadınların izini sürmüş. Bir bakmışsın cezaevinde komutanla röportaj yapmış. Van’da, Diyarbakır’da, Hatay’da, Mardin’de, Nusaybin’de… Daha çok ezilen, ötelenen, ötekileştirilenlerin hakkını-hukukunu gözeten haberlerle karşınıza çıkmış.
***
Gazeteci Mine Bekiroğlu, sosyal medyadaki bir paylaşımından dolayı iki yıl hapis istemiyle yargılanacak. Paylaşımı o dönemin Başbakanına tehdit olarak algılanmış. O sevecen, ürkek bakışlı ama kocaman yürekli, insancıl, paylaşımcı Mine kardeşimiz, güya Başbakan’ı tehdit etmiş. İnanılması zor ama birilerine göre tam da böyle yapmış.
Fikri hür, vicdanı hür gazeteci, ifade özgürlüğüne dayanarak yazdığı kısa bir cümleden dolayı Mart ayında hakim karşısına çıkacak.
“Gel bakalım kızım, derdin ne, düşüncen, fikrin ne? Bu cümledeki kastın nedir?” denmemiş, açılmış dava…
***
Kaderimiz bu olsa gerek. Herkesin hakkını savunan haberler yapar, mağduriyetleri yazarız. Hatta yetmez birbirimize çamur bile atarız. İftiralar, hakaretler… Bir kaşık suda boğmaya, boğulmaya çalışırız. Hele bazen o mangalda kül bırakmayan edayla, tavırla, tafrayla ortalığa bir düşeriz ki…
Ya toplumu hiç mi hiç ilgilendirmeyen konularda kestiğimiz ahkam…
Çok bilmiş edayla, camdan evimize bakmadan başkasının evine taş atmadaki ustalığımız…
Ya o kendi kendimizi öven süslü cümleler…
Hangi birini yazayım bilemedim.
Gerek de görmedim…
Bakın; Mine Bekiroğlu’na dava açılmış. Savunabiliyor muyuz? Destek olabilecek miyiz? Hani bizim duyarlılığımız… Hani bizim aframız, taframız…
Şimdi değilse ne zaman!
Ne zaman silkeleneceğiz!
Sesimizi ne zaman çıkaracağız!
Ne zaman!
SATIR ARASI
M.ÖMER ÜNEY
omeruney01@gmail.com