İSTANBUL’U YÜRÜYORUM – Mümtaz Yurdaer yazdı

Selam Dostlar.

Gecenin ilk saatleri.

Yürüdüm,yürüdüm,yürüdüm saatlerce,yorgun ve kalabalık İstanbul caddelerinde.

Ortaköy’den,Beşiktaş’a.

Beşiktaştan’dan, Taksim’e.

Taksim’den,Tarlabaşı’na.

Ortaköy’de başladı ilk adımlar.

Kumpir,çay,kahve,nargile,

Boğaz köprüsüne sırtını dayamış camisi,iskelesi ile bogaz ve

manzara muhteşem.

Turistler ve halk selfie,resim derdinde.

Sokak köpekleri kulakları küpeli.

Üstelik hepsi neşeli ve eğlenceli.

Tıpkı esnaf,tıpkı insanlar gibi.

Ortaköy’de huzur vardı,bana da huzur verdi.

Beşiktaş caddelerine daldı ayaklarım. Ortalık genç dolu ve ilginç bir enerji var  ortalıkta uçuşan.

Midyeci Ahmet,

Her şeye karşı “Çarşı”çok kalabalık.

Kova ile midye kapışılıyor,

Hava bira ve kokoreç kokuyor.

Şarkılar söyleniyor mor odalarda,

Hiç tanımadığım seslerden üstelik.

Durup dinliyorum büyük bir keyif ile.

İstiklal Caddesi.

Her zaman aynı.

Canlı,kanlı,heyecanlı.

Yabancı bir sokak şarkıcısı,bilmediğim bir müzik aletiyle,bildiğim bir melodiyi çalıyor.

Önünde demir paralar olan bir ayakkabı kutusu,yanında eşi ya da sevgilisi sandığım bir hanım battaniyeye bürünmüş,büzülmüş ve dizlerini göğsüne çekmiş kaldırımda oturmakta.

Sokak sanatçısı kendinden geçmiş, muhtemelen karnı aç ama her şeye rağmen gururla sanatını icra ediyor.

Karşısında ki ünlü bir muhallebici sanki beleş ürün veriyor,adeta arı kovanı.

Buğulu camların arkasında altın sarısı ışıklar ve tatlılar,yemekler.

İnsanlar yağıyor sanki sokaklardan.

Üstelik rengarenk.

Tarlabaşı.

Eski Tarlabaşı değil.

Bildiğim İstanbulun karanlık ama renkli yerlerinden biri.

Ama şimdi karanlık yok,daha aydınlık.

Ses yok,suç yok,tehlike yok olmuş derken,

15 yaşlarında bir çocuk taksinin kapısını sertçe kapatıyor ve bağırıyor,

” Adama bak,mahallemizde bize şekil yapıyor “

İçinden müzik sesi gelen eğlenceli mekanlar yok olmuş.

Balık Ayhan,Kobra Murat çıkar diye düşündüğüm evler maalesef kalmamış.

Gözlerim Dolapdere’fe ki Apik İşkembecisini arıyor.

Soruyorum,birkaç yıl önce kapanmış.

Efsaneydi tek kelimeyle.

Gecenin finalini orda yapmak vardı.

Kısmet olmadı.

Geniş caddeler,rezidanslar,ofisler,oteller adı kentsel dönüşüm.

Malum kimine cennet,kimine illet, kimi içinde cinnet.

Harika bir üç dört saatti.

Büyük keyif aldım.

Paylaşmak geldi içimden.

Umarım okuduğunuzda siz de keyif alırsınız.

Sağlıklı,mutlu,bol kazançlı hafta olsun.

Şarkımız siz,sevdikleriniz ve kahve keyfinize gelsin.

Saygılarımla.

Mümtaz YURDAER – 26.11.2018