Savaş çığırtkanlığı eşliğinde, ötekileştirmenin birlik ve bütünlüğümüze sekte vurduğu, açlık sınırında yaşayanların yok sayıldığı, tokun açın halinden anlamadığı ve kitlesel kaosun hakim olduğu ülkemizde bayram gibi bayramları yaşamaya her zaman olduğundan daha fazla ihtiyacımız var.
Türkiye çok sıkıntılı bir dönemden geçiyor.
Yıllardır bıkmadan, usanmadan dile getirdiğimiz,ancak AKP İktidarlarının görmemezlikten geldiği sorunlar; tek tek ve acı bir şekilde karşımıza geliyor…
Mutsuz,umutsuz,kaygılı insanların sayısı; her geçen gün hızla artıyor…
Peki çok yıllar önce yaşadığımız bayramlar nasıldı?
Bayram gibi bayramlarda;arife gününden başlayan ruhsal ve fiziksel temizlenme, bayram günü zirveye taşınır. İnsanlar geçmişten gelen geleneksel koşullanmayla olumsuz her düşünceyi silmeye hazırdır. Kırgınlıklar son bulur. Evden eve neşe taşıyan ziyaretler yapılır ve neşe bir virüs gibi hızla yayılır. Komşusu açken yatamayan duyarlı insanlar, bayram gibi bayramların baş aktörü olarak evlerindeki bolluğu ve bereketi komşularıylada paylaşır. Çocuklar rol model olarak ;sevgi ve saygıyı hakkıyla taşıyan ve yaşatan büyüklerinden görürler. Bayram gibi bayramlarda; birlik ve bütünlük duygusu, bölünmüşlüğün altına adeta ipek halı gibi serilir ve ilmek ilmek bütün parçalar birleşir.
Peki günümüz Türkiye’sinde bütün bu güzellikleri yaşabiliyor muyuz.?
Anadolu kültüründe can alıcı bir deyim vardır; “BAYRAMI KARA GELMEK.” Bu deyim çok şeyi ifade eder. Özelliklede bu karanlık ve acı günlerde…
Ufku ve çapı olmayan , kişisel ihtiraslarını herşeyin üstünde tutan siyasetçiler yüzünden ülkemiz bir bilinmeyene doğru sürükleniyor.
Genç yaşlarında toprağa verilen Anadolunun yoksul delikanlıların evlerinde; insani duygulara sahip herkesi kahreden, tarifi olmaz duygular yıllardır yaşanıyor. Evladını,eşini,babasını, kardeşini en yakın akrabalarını yitiren insanların yaşadıkları nasıl izah edilebilinir.?
Anadolu tüm yaşanmışlıkların ortak paydasıdır. Yine kültürümüz bu tarifsiz acılar içinde bir sığınma yeri bulmuştur; ” BAYRAM GELMİŞ NEYİME KAN DAMLAR YÜREĞİME.!”
Başka ne söylenebilinir ki.?
Ne yazık ki; bayramlar yavaş yavaş anlamını ve özelliğini yitiriyor…
Tüm bu duygu ve düşünceler ile bayramınızı kutlarım.!
Hepimizin,her günümüzü; bayram gibi bayram anlayışıyla yaşamanızı diliyorum.
Saygı ve sevgilerimle…
BEKİR SITKI ÖZER – 20.8.2019/ ADANA