Selam Dostlar.
Ellerinde pazar filesi,
Üzerinde Sümerbanktan takım elbise,
Ayağında Beykoz kundura.
Akşam eve dönerken,hasbelkader sokakta top oynayan çocuklara karışıyor.
Oysa millet sofrada onu bekliyor.
Filedeki ekmek soğumuş,
Yoğurt ayran olmuş,
Üstelik sırılsıklam terlemiş.
Ama ; İki gol atmış,galipler.
Eve sağ ayağıyla Bismillah çekerek giriyor.
İnancındanmı yoksa korkudanmı diye düşünüyor biran.
Kim inandırdı beni?
Üstelik yarım yamalak,
Ne zaman kim korkuttu beni?
Kim girdi benim ile ALLAH ın arasına diye düşünüyor tövbe tövbe derken.
Sofrada sorarlar ya hani,
İlk lokma boğaza düşmek üzereyken,
Bismillah dedinizmi ?
Oda soruyor çocuklarına,
Çocuk saflığıyla geliyor cevap hepbirağızdan.
” İçimizden dedik ” diye.
Oysa içinden neler demezki,neler dilemezki insan,çocukken.
Duvarlara yada toprağa çizilen apartmanlar,arabalar,içindeki çöpten çocuklar,anneler,babalar şahididir belkide.
İki sokak ötede cenaze var.
Hoca Kuranı Kerim okuyor.
O yemeği yemeden acele ile apdest alıp çıkıyor.
Siyah beyaz televizyon,radyoda arkası yarın dönemleri.
Evde televizyon ve radyo saygıdan dolayı açılmıyor.
Tablacı Cemalin kızının sokak kınası iptal.
Çocuklar alacakaranlıkta top oynamaya devam ediyor.
Üstelik çıplak ayakla.
Hoca üstüne basa basa israf haram diyor.
Kime diyor?
Bilmiyor.
Bedeni yorgun,
Zihni karışık,
Ritmi düşük.
Ama yüreği pırıl pırıl.
Siyah beyaz olsada hayatları ve insanların yürekleri rengarenk.
Aynı sofrada oturanla,iki sokak ötedekinin derdi ortak.
Üstelik sevgi,saygı,hoşgörü en üst seviyede.
Bunları yazmak benim için çok keyifli.
Okumasıda sizler için keyiflidir umarım.
Özlüyoruz sanki.
Sağlıklı,mutlu ve bol kazançlı bir hafta olsun.
Şarkımız siz,sevdikleriniz ve kahve keyfinize gelsin.
Mümtaz YURDAER
04.11.2019