Bir avuç toprağa baba demek de varmış kaderde.Toprağını avuçladım güven veren ellerini bulur da öperim diye.Parmaklarım saçlarını aradı, dudaklarım yanaklarını ama bulamadı.
Her daim hissettiğim yüreğimde seni kaybettim.Soğuk mermere işlemişler resmini.İşlense de bakışların mermere sıcaklığını kaybetmemiş hala.
Hep ayakta gördüm seni dimdik ve güçlü.Sen uyumayı da sevmezdin.Dört saate sığdırırdın da hayatı bana mısın demezdin.Kalk baba uyan.
Yine karşımda dimdik dur.Deli gibi koşuşturan ayaklarının arasında,bacaklarına sarılıp muzurluk yapan küçük kızın olayım yine.Kaldırıp yerden başımı sana
baktığımda uzun boyunda yine arayayım gözlerini.Çıkık elma kemiklerine salıncak kurayım.
Baba…
Yalancı baharlara kanıp da uyuma.Küçük kaçamaklar gibi küçük şekerlemeler yap.Arada bir aç gözlerini küçük kızın yanında mı diye bak.
Baba…
Sen yoksan tüm kapılar kapanır bana.Kilitsiz kalırım.Sen yoksan canım gider senle toprak olurum.Susuz bedenimi yeşertecek can suyumu kaybeder çöl olurum.
Sen yoksan çocuk kalan yanım gider,yaşlanırım.Sen yoksan baba, aklım gider mecnun olurum.
Ve sen yoksan baba bayramlarda öpecek elin olmaz,aranırım.Sen yoksan baba zaten ben hiç varolmamışımdır.
Baba…
Sen arkamdaysan dünyayı fethederim.Fatihin kılıcı olursun bana.Sen arkamdaysan düşünmem dayarım sırtımı sana, dağ olursun bana .Sen arkamdaysan kıyamet olurum.Kopsa da cennet olursun canıma.Sen arkamdaysan ateş olurum.Sönersem külüm olursun yeniden doğarım sana.
Sen arkamdaysan güneş olurum.Yaksam da her yeri yağmur olursun.Yağarsın bana
Babam…İlk aşık olduğum adam.İlk elini tuttuğum ilk kalbine
dokunduğum,omzunda ağladığım ilk kahraman.Yüce gönlüne beni Hürrem yapan ilk ve son Süleyman.
Babam…Dağ gibi yıkılmaz dediğim adam.Bir avuç toprağını sevmek de varmış kaderde koklamak da.Sen diye öpmek de varmış.İçimi dökmek de varmış,annemi şikayet etmek de. Tenine dokunmadan uzaktan sevmek de varmış .
Bir avuç toprağa su dökmek de varmış kaderde onu yeşertmekte.Sen şimdi cennet bahçelerinde bekle beni..Ben gibi yetimlerin sev yüreklerini .Gün gelir son nefesimde arar bulurum seni.
Baba hasreti çekenlere….
Nurcan Gürlek – Türkçe Öğretmeni