Türkiye İstatistik Kurumu’nun son verileri Adana’nın mutluluk düzeyinin ne denli gerilerde seyrettiğini gösteriyor. 81 il arasından 70. Sırada bulunan Adana’da mutluluk düzeyi yüzde 53…
Mutsuzluğun birçok nedeni var elbette…
Örneğin işsizlik. İşsizlik Türkiye ortalamasının çok üstünde seyrediyor. Hele ki sığınmacılardan en fazla nasibini alan kentlerden biri olunca makas gün geçtikçe daha çok açılıyor.
Şehir içi trafik, kaldırım işgalleri, son günlerde ayyuka çıkan delik deşik yollar!
Neredeyse kenti çevreleyen tüm yollarda sorun var.
Tarım sektörüne yeterli desteğin sunulmaması ve tarım topraklarının hızla kaybı, sanayi teşviklerinde Adana’nın yaşadığı ötelenmişlik, sokak aralarında hızla yayılan uyuşturucu (Emniyet Müdürü Osman Ak ve ekibinin uyuşturucuyu önlemeye yönelik büyük çabasını izliyoruz) trafiği, futbol ve basketbol başta olmak üzere bir çok spor dalında ardı ardına yaşanan başarısızlıklar, hatta ve hatta raylı sistemin doğmamış çocukları borçlandıran yapısı bile mutsuzluğumuzu katmerleyen nedenlerden sayılıyor. Sayılması da gayet doğal tabi ki…
Bir de son günlerde yaşanan cinayetlere göz atalım.
Olumsuzluklara bakıldığında Adana’nın 81 il arasından 70. mutlu il olması bize çok garip gelmiyor. Düşünsenize Adanalılar 37 günde 17 katliam gibi cinayetlere tanık olmuş. Kozan’da 4, Ceyhan’da 4, Yüreğir’de 2 ve Kurtuluş mahallesinde geçtiğimiz günlerde 6 kişinin ölümüyle sonuçlanan cinayetlere bakıldığında ne demek istediğimiz açıkça anlaşılır. Adana’da 2015’te 118, 2016’da 127 olmak üzere 2 yılda toplam 245 cinayet işlenmiş.
Neyse içinizi daha fazla karartma niyetinde değilim!
İşin özü şu ki; Adanalı mutsuz!