Ben durdum ama zaman zaten geçiyor; durduramıyorum…
Gözden geçiriyor,
hayırsız olan her şeyi bir kenarda bırakıyorum.
O yüzdendir ki zamanı dolu dolu yaşamaya çalışıyorum.
Şarkıdaki gibi;
Ağlamışım, gülmüşüm, kırılıp dökülmüşüm.
Kışım, yazım, ilkbaharım. İşte geldi sonbaharım.
Sabahım, akşamım.
Gecem, gündüzüm.
Yol aldım gidiyorum, bak, iki gözüm…
O kadar güzel şeyler vardı ki yaşadığım.
Ödül zamanlarım,
Hayata armağan çocuklarım
Her zerresi ayrı baharatta, tadı damakta yıllarım.
Sevdiklerimizi gönderdiğimiz, geri dönüşü olmayan yollar…
Hiçbir şekilde herşey gülistanlık değildi.
İncir çekirdeğini doldurmayan sebepler.
Omuzların kaldıramadığı dertler,
insanın insana yükleyemeyeceği yükler.
Zaman; gözlerimi doldursa da kendini asla durduramadı.
Şimdi;
Yaş olgun
Şarkılar gamlı.
Şiirler demli.
Kelimeler dingin.
Dostlar seçilmiş,
Fikirler olgun.
Adımlar seri,
gözlerimizdeki ışıltı her zamankinden daha farklı.
Yürüyoruz son düzlükte aheste aheste…
Daha önceki yazılarımdan birinde yazdığım gibi;
Yıllananlar da oldu, yollananlar da ömürde.
Ne ömüre ihanet eden kaldı, ne de bencil olan sofrada.
Şimdi önümüzde olan, sevgiye inanan ben, saygıya inanan sen, bir parça heyecan ve bir parça güven.
Sağlıklı, mutlu, bol kazançlı bir hafta dileklerimle…
Mümtaz YURDAER
