Keder; kalemden çıkan her satır.
Hayat; her zerresi sanki biraz kahır.
Var git dert ondan uzağa,
Varsın böyle kalsın başı hasret, sonu hatır.
Ölsem gam yemem.
Kalmadı içimde hiçbirşey.
Dışıma ektim sana ait ne varsa.
Ama yine de üstüm başım sen kokuyor.
Gerisini lütfen sorma…
Üşüten, sancılı bir sıtma.
Yürütmeyen, can kırıkları.
Ve nereyi tutsam elimde kalıyor.
Mesele ne biliyor musun?
Kul olduk.
Yol vardı, yolcu olduk, yoldaş olamadık.
Vazgeçmek mi?
O nedir ki?
Onu da bilemedik.
Yani ne yardan geçtik, ne de yolcudan.
Şimdi…
Kör kuyularda,
Kor ateşlerde bir çığlık.
Ve kabul ediş.
Bir sessizliği,
bir sensizliği…
Bir de yanlızlığı.
Söz yetiremeyince,
Diyorum; ” ya sabır, ya sabır, ya sabır…”
Senin yerin belli.
Benim ise, gayrettir tek yolum.
Şimdi ben;
Buz, ayaz, lacivert bir gecenin:
beyaz asbaplı son saatlerinde,
gecenin karanlığına karışmış,
keyiflerim , kaygılarım, umutlarımla söyleniyorum.
Unutma;
Sesin, soluğun kesildiği an,
Ne sen varsın, ne de ben, ne de zaman.
Sağlıklı, mutlu ve bol kazançlı bir hafta dileklerimle…
Mümtaz YURDAER
24.02.2025
#mümtazyurdaer
#mümtazyurdaeryazıları #yazıYORUM
#pazartesiyazıları #okuYORUM
#mümtazyurdaer #dinliYORUM
#mümtazyurdaerşiirleri #söylüYORUM
#şiir #deneme #şiirlerim #yazısokakta
