Yeni sezonda yepyeni umutlar vardı..
Hedefler büyüktü..
Hedef büyük olunca da atılan adımlar da riskli ve büyüktü!.
İlk olarak takımın başına ‘Giray Bulak’ getirildi, sonrasında da operasyon için düğmeye basıldı..
Takımdaki tüm oyuncular gönderilip, yerine ilk defa bir araya gelen oyunculardan kurulu yepyeni bir kadro oluşturuldu..
Hal böyle olunca da beklentiler de yükseldi..
Ama gel gör ki, evdeki hesap her zaman olduğu gibi yine çarşıya uymadı!.
Ne Giray Bulak çare oldu, ne de kurulan kadro beklentileri karşılayabildi..
Mavi Şimşekler, adeta bir ‘saman evi’ne dönüştü..
Bazen görkemli bir ateş gibi aydınlattı yürekleri, bazen de koyu bir karanlık gibi çöktü şehrin üstüne..
Sonrasında da beklendik senaryolar yaşandı; Bulak ile yollar ayrıldı..
Takımın başına Gürcan Aday ile birlikte Ersel Uzgur getirildi..
Ama değişen bir şey yoktu!. Aynı tas, aynı hamamdı her şey..
Gelelim Gazişehir Gaziantep maçına..
Tam da başlıktaki gibiydi Adana Demirspor..
Saman alevi gibi maç içerisinde inişli çıkışlı bir grafik ortaya koydu..
Henüz 11. dakikada geriye düşmesine rağmen, önce skora denge getirdi, sonrasında da öne geçmeyi başardı.. Her ne kadar taraftarlar gol ve goller beklese de tüm bu beklentiler boşa çıktı..
Mavi Şimşekler, anlamsız bir şekilde geriye yaslanıp, kontrataklarla rakip kalede gol aradı..
Bir başka anlamsız çaba da zamana oynamaktı!
‘Süper Lig’ iddiasında olan bir takım, skor avantajına güvenip de zamana oynar mı!
Peki ya Gürcan Aday’a ne demeli!.
Allah aşkına ‘sol bek’ diye alınan Tolgahan’ın orta alanda ne işi var hocam?
Tambe’yi oyundan almak da ne demek? Sanırsın, 10-0 öndeyiz de genç futbolcuyu taraftara alkışlatıyor!.
Yapılan o kadar yanlış var ki, hakemi konuşmak anlamsız kalıyor!.
Sen önce futbolun doğrularını yapacak, sahada alnının teriyle kazanacaksın, ondan sonra çıkıp hakeme laf söyleyeceksin!.
Kulüp Başkanı Mehmet Gökoğlu’nun sahaya inip, hakemin üzerine yürümesi de ne demek!.
Arkadaş, sen başkansın başkan!. Taraftar değil!.
Gökoğlu’nun bu hareketi ne kadar çirkinse Tambe’nin attığı golden sadece 10 dakika sonra rakip takım kalecisinin yardım çığlıklarına koşup, ayakkabısının bağcıklarını bağlaması da o derece şıktı..
Sonuç olarak; herkes şapkasını önüne koyup düşünmeli ve iş işten geçmeden gereken yapılmalı!.