Selam Dostlar….
Özel zamanlardı….
Hele hele ilk günü….
Tutulan çocuk oruçları gündüzden satın alınırdı….
İlk iftar akşamı illaki “Bamya,Dövme Pilavı,Hoşaf” olurdu sofrada….
Bolluk,bereket dilekleriyle,olan,samimi bir sekilde,göze sokulmadan paylaşılırdı….
İftar sofrasının olmazsa olmazı komşudan gelen ikram misafir tabaklardı….
O tabaklarki güvenin,temizliğin, paylaşmanın,samimiyetin simgesiydi….
Teravih namazında yaptığımız muziplikler….
Demlenen çaylar,büyüklerin sahura kadar yaptığı televizyonsuz,telefonsuz gerçek sohbetler….
Ve ogünlerden kalma paylaşmanın en güzel örneklerinden birkaç hikaye….
Tuhafiyeciydi….
Çıragı Pide almaya gönderdi….
Huzur içinde dükkanının önündeki malzemeleri içeri aldı….
Sarı sıcağa denk gelmişti o sene Ramazan Ayı….
Damağı kurumuşken şükretti yinede….
Çırak elinde sıcak pidelerle daldı içeri….
İkisi fileye,ikisi çırağın evine….
Hanımının siparişlerini düşündü o ara….
*Yarım kalıp buz,
*Aşlama yani Meyan Kökü suyu(Adana ve havalisinde yaz mevsiminde serinlemek için içilen bir içecek,sokakta satılır)
*Hoşaflık kuru üzüm
Sokağa girdiğinde,bahçelerde hazırlanan sofralar….
Elinde file ile eşlik ettiği top oynayan çocuklar….
Hergün aynı saatte kapıda bekleyen hanımı….
İftar öncesi kokmuştur diye paylaşılan yemekler….
Bolluk vardı,bereket vardı….
Güven,huzur ve mutluluk vardı….
En önemlisi paylaşmak vardı….
Ramazan’ın son günleriydi….
Tek istekleri iftarı memleketlerinde baba ocağında yapmaktı….
Dile kolay Almanya’dan çıkalı 3 gün olmuştu….
72 saattir çor çocuk yollardalardı….
Az kaldı dedikleri dakikalarda gelmişti talihsiz trafik kazası….
Arabaları kullanılamaz durumda,moraller sıfır….
Fırıncı iftar için ekmek götürmüştü trafik polislerine….
Tam o sırada görmüştü,Bölge Trafik Merkezinin kamelyasında çocuklarına sarılmış ağlayan anneyi teselli etmeye çalışan gurbetçi babayı….
Ve iftara saatler kala hadi dedi Allah ne kısmet ettiyse yeriz dedi ve evine götürdü….
İftar sonrası misafir etti….
Sabah ise ekmek taşıdığı minübüsüne yüklediği eşyalarıyla onları yaklaşık 4 Saat uzaklıktaki memleketlerine bizzat bıraktı….
Bolluk vardı,bereket vardı….
Güven,huzur ve mutluluk vardı….
En önemlisi paylaşmak vardı….
Bende hatırlıyorum….
Bugün gibi….
Bir otobüs insan….
Hacca giden,Kastamonu kafilesi….
Babam sen Çifte Minere Camisinde rastlar onlara….
Kalacak güvenli yer arıyorlar….
Al bizim eve getir….
Annem şaşkın ama ateş gibi korkusuz….
Bir ıslık ile,tüm komşular elindekilerle sofraya katık….
Kimi yumurta haşlamış,kimi maydonoz biçmiş,kimi yoğurdunu kapmış gelmiş….
Yufka Ekmekler sulanmış,çaylar demlenmiş….
Dualar okunmuş,yatsılar kılınmış….
Sabaha kadar yapılan sohbetler ile sabaha karşı yolcular yolcu edilmiş….
Ne güzelki o zaman,
Bolluk varmış,bereket varmış…
Güven,huzur ve mutluluk varmış….
En önemlisi paylaşmak varmış….
Şimdilerde peki,ne kalmış?
Hiçbirşey…..
Göstermelik siyaset kokan popülist iftar çadırları….
Yada otellerde hazırlanan kuş sütü eksik pahalı iftar sofraları….
Hayırdan çok ticari ve reklam kokan yardım paketleri….
Ortası yok….
Gerçeği yok….
Samimiyeti yok….
Ümmiye Nine,Hacı Dede,İtfaiyeci Cumali Emmi,İcracı Hüseyin Amca ve Nevin Yenge,Köylü Dede,Kadriye Nine….
Bu yazılara vesile Yaşar Osman YURDAER namı deger Yaşar Hoca….
Yardimseverlikte senin kadar asla olamayız….
Ve Mukaddes Hnm….
İlk iftar yine “Bamya,Dövme Pilavı ve Hoşaf” vardı….
Agzında bulunsun dedik ve kalabalıkla yedik….
Hepinizin ve sayamadigim tüm gecmişlerimizin ruhları şâd,mekanları cennet olsun….
Bolluk,bereket dolu,
Güven,huzur ve mutluluk dolu,
Sağlık dolu,samimiyet dolu güzel bir hafta olsun….
Allah olanı(bilgi,güç,zeka,para,
Şarkımız siz,sevdikleriniz ve iftar sonrası kahve keyfinize gelsin….
Saygılarımla…
Mümtaz YURDAER – 29.05.2017Hayko Cepkin Demedim mi adlı YouTube videosunu önizle
Hayko Cepkin Demedim mi