Yaz geldi, sarı sıcakların diyarı Çukurova yanmakla kalmıyor, boğuyor, bunaltıyor, çökertiyor garip bedenleri. ‘Sarı sıcak’ deyişini edebiyata kazandıran bu toprakların efsane kalemi Yaşar Kemal, ‘Sarı Sıcak’ kitabında topladığı öykülerinde, Çukurova’da yokluk, sefalet içinde hayat kavgasını anlatır. En büyük vurgu sıcağa karşın umudu yitirmeyip ayakta kalmaya yapılır bu tarihi yapıtta.
GARİP NE YAPSIN?
Şimdi ‘yağmurda yaş, kavgada taş’ görmeyenler için sorun olmayabilir. Çünkü tuzu kurular, belki havuzlu, klimalı evleri, ofisleri, arabaları, yazlıkları, yaylalarıyla mutlu mesut yaşayıp gidiyordur. Ya imkansızlar? Çalışıp evini geçindirmenin, aç bedenlere ekmek götürme derdinde olanlar ne yapacaklar? Yaşam ve çalışma koşulları malum ortada. Ne yapacak sarı sıcak altında tarlada çalışan ırgat Mehmet, inşaatta çalışan sıva ustası Mustafa, sokaktaki hamal Ali, amele pazarındaki garip Hasan?
HALA SİNEK VAR
Ütopik bir şeyden söz etmiyorum. Kenti ve ülkeyi yönetenlerin sosyal devlet, halkçı yönetim anlayışıyla herkesin derdiyle dertlenmesi gerekir. Belediye klimalı duraklar yapmıyor mu? Havuzlarda çocuklar yüzme öğrenmiyor mu? Sıcak bölgemizin en büyük sorunlarından biri. ‘Çukurova yanar yanar örd olur, her sineği bir alıcı kurt olur’ denilen bu topraklarda neden hala sinek sorunu yaşanıyor? Bu da mı çözümsüz? Evleri neden hamamböcekleri istila ediyor bu yüzyılda?
KAPALI KALDIRIMLARI ÇOĞALTIN
Bir örnekle nokta koyalım. Bu memleketin efsane bir belediye başkanı vardı Ege Bağatur diye. Hala minnetle anımsanır. Yaptığı tüm hizmetleri anlatmayacağım. Sadece İnönü Caddesi’ni anlatayım. Biliyorsunuz İnönü Caddesi’ndeki apartmanların ve iş merkezlerinin altı gölgedir, korunaklıdır. Sarı sıcakta, yağmurda yaşta yurttaşlar yanmasın, ıslanmasın diye o caddenin binaları ‘kapalı kaldırım’ olarak düzenlenmiştir. Hala işgal edilmeyen noktalarında o kapalı kaldırımda yürüyenler gölgeye sığınır. Sıcak ve yağmur etkilemez kapalı kaldırıma sığınanları.
Umarım bu ve benzeri örnekleri dikkate alır kenti yönetenler.
Bu insanların da insan gibi yaşama hakkı var çünkü?
SATIR ARASI – M.ÖMER ÜNEY
omeruney01@gmail.com