SAİT GÜLEÇ
Ne acılar, ne hüzünler, ne sıkıntılar, ne kayıplar yaşıyoruz son zamanlarda… Her yeni güne elimiz yüreğimizde uyanır olduk. Dün de sevgili kardeşimiz, dostumuz Kerim Hoşfikirer’in vefat haberiyle sarsıldık, kahrolduk…
Daha ne çok sohbetlere “”Merhaba” diyecek, daha ne çok bir çift lafın belini kıracak, Adana mavralarına yelken açacaktık.
Olmadı… Her ölüm erken ama, Kerim’im bu hakikaten erken oldu. Acelen neydi? Ali abini mi, Coşkun Özarı, Metin Türel hocalarımızı mı, Sinanpaşa’nın gururu Yalçın’ımızı mı, Tombik Ahmet’i mi, yalan dünyadan göç eden dostlarını mı özledin?.. Neydi derdin?
Ya geride bıraktığın dostların, sevenlerin?…
Ne diyelim, nasıl anlatalım şimdi Kerim’i; tam da kelimelerin boğazımızda ilmik ilmik düğümlendiği sırada… Rahatsızlığından önce de, sonra da ÇGC’de sık görüşüyor, koyu sohbetlere dalıyorduk. Her zamanki hümanistliğiyle insanların güzel şeyleri hakettiğinden dem vururdu hep… Tatlı dilinin, güler yüzünün yanına tezcanlı tavrını da ekleyerek anlatırdı yaşanmışlıkları…
Son dönemlerde rahatsızlığı arttığından telefonlarımıza artık bakamıyordu. Hastalığının en başından sonuna kadar hep yanında olan, O’nu hiç yalnız bırakmayan vefakar ağabeyi Cengiz Hoşfikirer hocamızdan öğrenebiliyorduk durumunu.
Tamam, sağlığı iyi değildi, biliyorum ama “Ölüm”ü de hiçbir zaman yakıştıramadım ki sevgili Kerim’e.
Ne diyelim; takdiri ilahi. Elden birşey gelmiyor.
Kerim’in vefat haberini alınca, Cemal Süreya’nın:
“Ölüyorum tanrım
Bu da oldu işte.
Her ölüm erken ölümdür
Biliyorum tanrım.
Ama, ayrıca, aldığın şu hayat
Fena değildir…
Üstü kalsın…”
şiiri geldi aklıma.
Ardından; Nazım Hikmet ‘in dizeleri film şeridi gibi geçti gözlerimin önünden:
“Günler ağır.
Günler ölüm haberleriyle geliyor.
En güzel dünyaları
yaktık ellerimizle
ve gözümüzde kaybettik ağlamayı;
bizi bir parça hazin ve dimdik bırakıp
gözyaşlarımız gittiler
ve bundan dolayı
biz unuttuk bağışlamayı…”
Sevgili Kerim; gittiğin yerde, sağlığında hatıralarından hep dem vurduğun Ali Hoşfikirer abimizle, Coşkun Özarı, Metin Türel hocalarımız ve spor camiasının duayenleriyle hasret giderirsin artık .Hepsi sana kucak açacak, seni yalnız bırakmayacaklardır, eminim…
Ruhun şad, mekanın cennet olsun. Topraklar incitmesin.