Tarihi bir stat..
Muhteşem bir zemin..
Yazdan kalma bir hava..
52 yıllık ezeli rekabet..
Yıllara meydan okuyan ebedi dostluk..
Kaybetmenin telafisi olmayan bir maç..
‘Varoluş mücadelesi’ veren oyuncular topluluğu..
Tüm bu güzelliklere rağmen, bomboş tribünler..
İşte Adanaspor ile Samsunspor arasındaki mücadele böylesi bir atmosferde oynandı..
Spor Toto 1. Lig’e tutunmak isteyen iki takım vardı sahada..
Ne Toros Kaplanı’nın, ne de kırmızı-beyazlıların kaybetmeye tahammülü yoktu..
Her iki tarafın alacağı ‘bir puan’ bile belki de onları ligde tutacaktı..
Umut ve beklentiler yüksek olunca maçtaki mücadele de üst seviyedeydi..
Adanaspor maça kontrollü başladı ve rakip kalede de etkili oldu, ancak geriden çıkarken orta alanda sürekli top kayıpları yaptı..
Rakibini geride bekleyip, ani ataklarla pozisyon arayan Samsun ise, bunda da başarılı oldu..
Kaptığı her topla turuncu-beyazlı kalede tehlike yarattı..
Ancak ilk yarı, ‘orta alan mücadelesi’nden öteye gitmedi..
35. dakikada kaleci İrfan Can’ın, Angan’ın şutunu sakatlanma pahasına da olsa çıkartması, maçın da kırılma anıydı..
Ancak aynı dakikalarda Digao’nun, rakibiyle girdiği pozisyonda yerde kalıp, gözyaşları arasında sahayı terk etmesi ise, mücadelenin en hüzünlü anlarından biriydi..
Hani bir söz vardır; “İnanmak, kazanmanın yarısıdır” diye..
Öyle de oldu..
Toros Kaplanı, belki de bu sezon en derli toplu oyununu oynadı..
Ne istediğinin farkında olan ve buna nasıl ulaşacağını da çok iyi bilen bir takım vardı sahada..
Topa daha fazla hükmedip, özellikle kanat organizasyonlarıyla sonuca gitmeye çalışan, topu kaybettiği anda pres yapıp, meşin yuvarlağı yeniden kazanmak için mücadele eden bir oyuncular topluluğu vardı..
Hatta ‘hantal’ ve ‘uyumsuz’ olarak eleştirilen Magaye bile bu oyuna ayak uydurdu..
Hal böyle olunca da tribünler ona tepki göstermek yerine alkışlamak zorunda kaldı..
Zaten genç futbolcu da attığı golle övgüyü sonuna kadar hak etti..
Savunmada Onur’a, orta alanda da Mustafa’ya ayrı bir parantez açmak gerek..
Onur geriden oyunu muhteşem kurdu, Mustafa da mücadele azmi ve akıl dolu oyunuyla 2-1’lik zaferde büyük rol oynadı..
Her şeyden de önemlisi takımın, Eyüp Arın’a saygı duyması ve onun direktiflerini harfi harfine yerine getirmesiydi..
Adanaspor, zor bir maçtan da galip gelmesini bildi..
‘3 puan’ı haznesine yazdırıp ‘tehlike hattı’ndan biraz olsun uzaklaşıp, rahat bir nefes aldı..
Ancak henüz hiçbir şey bitmiş değil!.
Daha ligin bitmesine 5 hafta gibi uzun bir süre var..
Eğer rehavete kapılırsa; Toros Kaplanı için işler hiçte yolunda gitmeyecektir!.
Turunucu-beyazlılar, her maç üzerine koyup, daha da iyi olmalı..
İyi futbol ve elde edilecek ‘galibiyet serisi’ ile ‘Play-off’ neden olmasın?.