“Herkes işini yapsa dünya çok daha güzel olur” demişti Descartes, 17. yüzyılın açlık, savaş ve yıkım kokan dünyasının haline bakınca. Ne yazık ki o gün için aslında biraz erken ve hatta biraz da boş bir umuttu onunkisi. Çünkü bu sözlerin gereği, o tarihten bugüne dört yüz yıldan da fazla bir süre geçtiği halde gerçekleşemedi.
Ne herkes işini çok iyi yaptı ne de dünya çok güzel ve daha da yaşanası bir yere dönüşebildi.  Benim bir hayalim var diyordu Martin Luther King, yıllar öncesinin ırkçılık kokan Amerika’sında. “Bir gün” diyordu King, “Beyazların çocuklarıyla siyahların çocukları aynı masada şarkı söyleyerek yemek yiyecekler.”
Martin Luther haklı çıktı; zordu, zoru başardı. Mississippi’den derisi siyah olmaktan öte hiçbir suçu olmayan zavallı siyahların cansız bedenleri çıkıyordu ama o sofra kurulmuştu.
Hayır, hayalsiz olmaz, düş kurmadan hiç olmaz, hele de emek vermeden…
“Artık demir almak günü gelmişse zamandan / Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan” dizeleriyle çoğumuzun hafızasında özel izler bırakan ünlü edebiyatçımız Yahya Kemal de hayaller kuruyordu hayata dair. “Hayat, hayal edildiği kadar güzel” diyordu, haklıydı o da.
– UFUK TEKİN –