Çocukluğum gibisin tıpkı
Hep içimdesin ama çıkaramıyorum dışarı
O kadar cesur, o kadar çılgınsın
Çocukluğum kadar uzaksın bana
Ulaşılmazsın çocukluğum gibi tıpkı.
Yıldızlar gibisin sanki
Parlak, uzak, kalabalık ama yalnız
Yıldızlar gibi gözlerin
Işıl ışıl, apaydın ferahlatıcı
Yıldızlar kadar uzaksın bana
İmkansızsın yıldızlar gibi sanki
Mutluluk gibisin aynı
Ne zaman görsem, geçici mutluluğa erişiyor kalbim
Her şeyden arınıyor bir an benliğim
Sonra, mutluluk gibi yok oluyorsun hayatımdan
Mesafelerce uzaklara gidiyorsun zamanını bilmediğim
Hainsin mutluluk gibi aynı
Bir rüya gibisin sevdiğim
Olmadık anlarda giriyorsun aklıma
Olur olmaz bölüyorsun uykumu gece yarılarında
Her şey iyi güzel derken
“puff” bitiyor her şey yeniden
biti veriyorsun bir rüya gibi sevdiğim
gidiveriyorsun
bir rüzgar gibisin kimi zaman
yüzüme yüzüme vuruyor hasretin
olmadık zamanlarda yakıyor,
sana en ihtiyacım olduğu anda
tenimi soğutuyorsun
ne bir yorgan kar ediyor
ne de kavurucu güneş
alıp götürüyorsun kalbimi
bir rüzgar gibi çoğu zaman
bir dağ gibisin yanı başımda
başına karlar düşmüş yıllar sonra
şakakların kırışmış
gözlerin çukurlaşmış
ama hala aynı bakışların
dudakların hala aynı sıcaklıkta
ne zaman saklanacak olsam arkamda buluyorum seni
ya da tam yanı başımda