Selam Dostlar….70’li yıllar….
İki Emekçi….
Çocuklukları beraber geçmişti….
Askere bile aynı devrede gitmişlerdi….
Yıllarca aynı fabrikada işçi olarak beraber çalışmış,çocuklarının kırkları bile birbirine karışmıştı….
Her akşam aynı saatte gelirlerdi işten….
Aynı servisle gelirlerdi….
Üstelik aynı durağa,aynı sokağa….
Birinin koltuğunun altında Cumhuriyet,diğerinin Tercüman gazetesi olurdu….
Herşeyleri aynı ama parkaları,postalları,
Yani bir sağcı,biri solcu….
Gerçekte ikiside vatanını seven,ekmeğinin peşinde Emekçi İşçi….
Ekmekleri için alın teri dökerken,birbirleriylede kavga ediyorlardı….
Düzenin işlerine alet ediliyorlardı….
Farkına vardıklarında çok şey değişmişti….
Öncelikle birçok arkadaşları bu kavgaya kurban gitmiş….
Düzen değişmiş,Patron değişmiş,Sendika yok olmuş….
Olağanüstü hal var,sıkıyönetim ilan edilmiş….
Sokak aynı,insanlar aynı….
Yokluk aynı,yoksulluk aynı,yoksunluk aynı….
90’lı yıllar….
Genç iki işadamı….
Biri siyaseti diğeri ticareti yöneten….
İkinci nesil bildik esnaftılar aynı şehirde….
Aynı arastada(Çarşılarda veya alışveriş bölgelerinde aynı işi yapan esnafın bir arada bulunduğu bölüm) yetiştiler….
Babalarıda yıllardır aynı yerde esnaflık yapmaktaydılar….
Gençlik yılları aynı masalarda,aynı gruplarda geçti….
Cumartesi günlerini iple çekerlerdi….
Haftalıklar alındımı,birde babadan araba izni çıkarsa değme keyiflerineydi….
Biri imam hatip sonrası makine mühendisliği okudu ve babasının gurur duyduğu fabrikayı açtı ve yüzlerce işçi istihdam etti….
Diğeri kolej sonrası İngiltere’de işletme okudu ve ticaret ile birlikte,o yıllarda yeni sayılan bir partide siyaset yaptı….
Parti iktidardı ve o parti içinde çok iyi yerlere geldi….
Ama sonralarda aralarına siyaset girdi….
Ne masaların,nede babaların hatırı kaldı aralarında….
Şimdilerde Arasta çok katlı işmerkezi oldu….
Siyasette sistem aynı,partiler ve isimleri değişti….
Üçüncü kuşak ticaretin başında….
Fabrikada binlerce işçi çalışmakta….
Ama işçilik bile artık taşeronda….
Herşey var….
Değişen birşey yok öz yasamda….
Hala ucuz insan,emek….
Hala makarna,hala kömür,hala yoksulluk konuşulmakta….
2017….
Emek aynı, ekmek aynı….
Olağanüstü hallerdeyiz….
Çok değişen bir şey yok….
Sadece içimizi ısıtacak bizi umutlandiracak bir sıcacık hoşgörü ve büyüklük hikayesi var….
Yaşları birbirine çok uzak….
Hiç karşılaşmamışlardı hayatları boyunca….
Ama trajikomik bir şekilde yolları kesişti yakın zamanda….
Biri Türkiye’nin önde gelen komedyenlerinden….
Diğeri bir vatandaş….
Maalesefki milletçe geldiğimiz tahammül ve hoşgörü yoksunluğunun eseri bir vatandaş….
Elinde körük ve bir tutam ateş….
Milletin yüreğinin zaten yanık,zaten kor….
Ateşe körükle gidiyor….
Kendide bir işçi ve belkide kendi gibi onlarca işçinin çalıştığı bir işletmeyi sırf sahibine yani ünlü komedyen Müjdat GEZEN’e kızdığı için kül edecekti….
Allahtan istediği olmadı….
Milletin yüreği daha fazla yanmadı….
Ve sonuç,Müjdat GEZEN bu,ezber bozdu,yine yüzlerde milyonlarca tebessüm bıraktı….
Tamda hoşgörünün bittiği bir yerde bu memlekette….
O onlarca işçisi ve kendisinin ekmek teknesini yakmaya çalışan bu vatandaşı affetti….
Üstelik hiçbirşey talep etmeden….
Üstelik çocukları için,eşi için….
Üstelik kimsenin tutuklamayla terbiye edilmesini istemiyorum diyerek….
Üstelik onu çıkınca çay içmeye davet ederek….
Ayağa kalkıyor ve onu canı gönülden alkışlıyorum….
Hep diyorum ihtiyacımız olan baştan sona bu….
Sevgi,saygı ve hoşgörü….
Çalışan,üreten ve hakeden….
Emeğiyle bu ülkeye katkısı olan…
Çocuğuna iki lokma ekmek için çaba gösteren….
Tüm emekçi insanların günü kutlu olsun….
Şarkımız size,sevdiklerinize,emekçilere ve kahve keyfinize gelsin….
Sağlıklı Mutlu ve Huzurlu bir hafta dileklerimle….
Saygılarımla….
Mümtaz YURDAER – 01.05.2017