Kadın, Akdeniz’e imrenip ağlıyor,
Adam ise yalnızlığına yaslanmış uyuyordu.
Kadın, kelimelere gizlenmiş okunmayı bekliyor,
Adam okumayı unutmuş, harflerle boğuşuyordu.
Kadın, çocukça sevgi sözcükleri mırıldandı sevgilisine,
Sevgilisi çoktan içinde kadının olmadığı duygulara dalmıştı bile…
Kadın yumdu gözünü, adam uyandı.
Kadın onun yüreğini terk etti.
Biri sustu, biri gitti.
Aslında sadece aşk kaybetti..
Hilal Erkan /2014/