Selam Dostlar.
Kadehindeki son yudumu aldı.
Gözleri dolmuş,kadehi boşalmıştı.
Hafif kahır ile masayı topladı.
Çiçeği kuruması için başköşeye koydu.
Yatak odasına geçti.
Sonra başucundaki abajuru yaktı.
Onun aldığı son kitaba dokundu.
Bitirmek istemiyordu niyeyse.
Sonra ona yazdığı son satırlar geldi aklına.
” Korkarım,
Karanlıktan,
Yalnızlıktan,
Sessizlikten,
Birde Sensizlikten. O.M.Y. ”
Kırıktı biraz gönlü.
Düşündü ve söylendi;
“Ne sipariş edebilirsin,
Ne ölçü verebilirsin,
Ne de tam üzerine göre diktirebilirsin.” dedi kendi kendine.
Diyemezsin ki;”Bana bu kadar sevgi ver,
Ya da bana bu kadar aşık ol.”
Dalga geçer bir tebessüm ile;
“Yalnızlık desem gülerler şimdi.
Açlık desem neyin eksik derler,
Hasret desem kime derler merakla.
Dokuz köy hazır zaten doğru söylersen kovulmak için.
Öl yani kaderini yaşarken doğrusu.” dedi kendi kendine dalga geçerek.
Nefes alamıyordu.
Penceresini açtı,
Önce denize uzandı gözleri,sonra gökyüzüne.
Karanlıklar içerisinde ışıl ışıl ışıklarıyla limana doğru yol alan gemiye baktı.
Sonra gökyüzündeki, denize düşecekmişçesine asılı olan yıldızlara uzun uzun.
“Kayan yıldız kim bilir kimin dileği.” dedi.
“Kim bilir kimin hasreti yüklü bu gemide?
Ya benim dileğim,
Ya benim hasretim.” dedi.
Ve işte o an ilk defa yüreği bu kadar derin sızladı belki de.
Geldiği gibi yaşanıyor hayat.
Zaman sana vermiyor,
An sana gelmiyor.
O zaman sen ana gidiyorsun.
Yalnızlıkların,
Yanlışlıkların,
Özlem ve arzularınla.
Sonuç;
” Ne Kurda Kalıyor Masa,
Nede Kuzuya. O.M.Y. ”
Sağlıklı,bol kazançlı,sevgi dolu,mutluluk dolu bir hafta olması dileklerimle.
Şarkımız siz,sevdikleriniz ve kahve keyfinize gelsin”
Saygılarımla.
Mümtaz YURDAER – 06.08.2018