Ne kadar çabuk değişiyor hayat değil mi?
İç dünyamız, dış dünyamız, heveslerimiz, heyecanlarımız.
Çocuklar büyüyor, seven sevmeyi bırakıyor.
Ağaç yaprağı, yıldız geceyi, gece sabahı ardına bakmadan terkediyor.
Mevsimler değişiyor, iklimler birbirine karışıyor.
İlişkiler bitiyor, yollar, yönler, yanlar değişiyor.
Bağışlayan, bağışladığını unutuyor.
Ak ile ölen iken, ala dönen yürekler ortalıkta gırıla…
Çok çabuk unutuyoruz.
Hatıralar;
Kirlenmiş yollar ve yol kenarları, kendince bağımsızlık savaşı veren insanlarla dolu.
Filimlerdeki hayatlar gibi zannediyor insanlar.
Közlenmiş yürekler avuçlarda.
Bir başına herkes herkesin ortasında.
Yardımlaşma istese, dirense, nafile.
Başkaldırıyı beslemeyi bırakmış millet, bekleyecek hal kalmamış.
Herkes kendi derdinde.
Yalnız bırakılmak güçlünün yanında olmak, adet haline gelmiş.
Makamların önü medet uman insanlarla dolu, şeytan bile
sırada bekliyor.
Hayatı anlamlandıran herşey seni bekler yolunun üzerinde.
Yeter ki sen yolda ol.
Utanma, uyan;
Başını yere eğme, dik dur.
Herşeyin bir zamanı var.
Senin olan, senindir.
Reddetme, telaş etme, gelirse bekletme.
Kucakla…
Zanneder ki insan;
Eski haller, yeni halleri kıskanır.
Kimin yeri dolmaz, kimin yerine kim konulmaz.
Ölme; ol yeter ki.
Ama;
Deniz deryalar gibi,
Uçsuz bucaksız olacaksın.
Susacaksın,
Sessizliklerde kaybolacaksın.
Saygısızlığı, vefasızlığı
bazen hoş göreceksin.
Kahrolacaksın.
Ama;
“Asla unutmayacaksın.”
Sağlıklı, mutlu ve bol kazançlı bir hafta diliyorum.
Mümtaz YURDAER
#mümtazyurdaer #yazıYORUM
#mümtazyurdaerinkaleminden
#gündemadana #okuYORUM
#mümtazyurdaeryazıları
#pazartesiyazıları #söylüYORUM
#mümtazyurdaerşiirleri
#keşfet #keşfetteyiz
#mümtazyurdaersözleri
