Ne zaman ki yoksullaştı gönlüm senin şefkatine,
O zaman başladım ceplerimde şiir biriktirmeye.
Alışıldık bir gülümse göz kırptıkça satır aralarından
Tatlı gülüşünü çaldım mısralardan.
Her harf tek başına harap, her hece bir heyecan
Kanım çekilir adın dilime değdiği zaman.
Sesin kafiyem, dudakların ise tümcem olur
Şu mahsun busem dize sonunda kendine yer bulur.
Hilal Erkan
/2014/